වෙහෙසවන්නාවූ, බර උසුලන්නාවූ මිනිස්සු සහනය සොයා දෙවියන් වෙත යාමට මත්තෙන් මේ කර්කෂවූ මහපොළොව මත යම්තරමක් හෝ සැපතක් විඳීමට දරණ අරගලය ජීවත්වීම ලෙස නම් කළ හැකිය. කවර මට්ටමක සමාජ ආර්ථික පසුබිමක වුවද, දුක, වේදනාව, කලකිරීම හා අපේක්ෂාභංගත්වය යනු අනිවාර්ය විඳවීම්ම වේ. “රෙදිවැලක වැනුනු සෞන්දර්යයක්” ද තිබෙන බව සිය සාහිත්යම ඇසින් දකින ලක්ෂ්මන් කොඩිතුවක්කු, කෙටිකතා අටක් උපයෝගීකරගෙන මෙම අඳුරු යතාර්ථයන් විවිධවූත් නව්යවූත් රටාවන්ගෙන් අපගේ රසවින්දනය වෙනුවෙන් යොමුකරයි.
පරම්පරාවම මේ මහපොළොවේම උපන් උන් වූ නමුත්, සිය දරුපවුලට බිම් කඩක නිවසක් තනාගැනීමට නොහැකිව ලතැවෙන විමලය්යාට උරුම, බෙදාගත් බත්පතේ වැලිවැටීමේ — එහෙම නැත්නම් හිඟන්නාගේ පාත්තරේ හෙනහුරා වැටීමේ — අවාසනාව, තුන්වෙනි ලෝකයේ රටක පීඩිත පංතියේ මිනිසුන්ගේ ජීවිතයේ පොදු ලක්ෂණයකි. “අස්ථි” නම් වූ එම කෙටිකතාවෙන් අපවෙත දක්වන ආකාරයට, සමාජවාදී–ධනවාදී බොහෝ දේශපාලන ව්යාපාරයන්ට කටගැස්මක් වූයේ මෙම මිනිසුන්ගේ ජීවිතයමයි. ඉතිහාසය ගැන මහත් භක්තියකින් කතාකරන ජාතියක වර්තමාන ඛේදනීය ඉරණම, දේශපාලන ධූරාවලිය තුල මිනිසාට සෙත සැදියයුතු, පොලීසිය උසාවිය පමණක් නොව සංස්කෘතික ඉගැන්වීම්ද පීඩිත මිනිසාගේ සැබෑ දුක් ගැහැට වලට පිළිසරණක් නොවන බව කතුවරයා සිය උසස් ලේඛන ශෛලිය භාවිතාකරමින් නවතාවයකින් යුක්තව අපවෙත කියාසිටියි. ඉතිහාසයේ විවිධ යුගවලදී හැබෑ ජනතා ප්රශ්න හඳුනාගත්තවුන් මුහුණදුන් ඛේදනීය ඉරණම සිය ලේඛන ශෛලිය තුලින් නිර්මාණාත්මක විවේචනයකට ලක් කරමින් පාඨක මනස නිවැරැදි දේශපාලනික දිශාවකට යොමුකිරීමට කතුවරයා උත්සාහ දරයි.
සදාචාරය සහ සංස්කෘතිය යනු අපගේ ජීවිතයන්ට එපිටින් පවත්නා, යම් දිනෙක අප විසින් වැළඳ ගත යුතු ජීවිත රටාවන්ද, නොඑසේනම් අපගේ එදිනෙදා ජීවිතය තුළින්ම පැනනැඟෙන හුදු අහඹු ජීවන රටාවක් ද යන්න විමසාබැලෙන මනාකොට රචිත කෙටිකතාවක් ලෙස “රෙදිවැලක වැනෙන සෞන්දර්යය” නම් කළ හැකිය. පතිවෘතාව, බෞද්ධ හා අනෙකුත් ආගමික ඉගැන්වීම් වලින් මෙහෙයවෙන සැමියා–බිරිඳ සංකල්පය, පීඩිත සමාජයක ජීවන අරගලය හමුවේ සැලී බිඳී යන ආකාරය මඟින්, සංස්කෘතිය යනු අනෙකක් නොව ජීවිතයම බවත් කතුවරයා කියාපායි. කිරි අම්මා දානය වැනි සංස්කෘතිකාංග, රූප හා සංඥා ලෙසින් යොදාගනිමින් කතුවරයා මතුකරන්නේ ඉහතින් කී සදාචාරය පිළිබඳවූ සංකල්පය ජීවන අරගලය තුළ ඉරිතලා යන ආකාරයයි. කර්කෂ වූ යථාර්ථය දෙස සානුකම්පිත ලෙසද, ඇතැම්විට හාස්යජනක ලෙසද බැලීමේ හැකියාව මෙම කෙටිකතාව තුළ කතුවරයා රඳවයි.
දේශපාලන අදහසක් දැරීම සෑම මිනිසෙකුගේම අයිතියක් වන අතර, ඒ වෙනුවෙන් ක්රියාත්මක වීමේ අයිතියද වත්මන් ලෝකයේ දියුණු යැයි සම්මත සමාජයන් පිළිගන්නා තත්වයකි. ශ්රී ලාංකික සමාජය තුළ “අරගලය” වැනි මෑතකාලීන දේශපාලනික හැරවුම් ලක්ෂ්යයන් ගැන, සිය මතය ඉන්ද්රජාලික යථාර්ථවාදී ශානරයක් තුළ රඳවමින්, කතුවරයා අපට “බට්ටෙක් කතා කරයි” නම් කෙටිකතාවෙන් ඉදිරිපත් කරයි. හුදෙක් තම දේශපාලන මතවාදයන් දේශනා ස්වරූපයෙන් ඉදිරිපත් කරනවා වෙනුවට, එකිනෙකට පරස්පර මතවාද, දැනුම, අවශ්යතාව සහ ප්රායෝගික යථාර්ථය අතර ඇතිවන්නාවූ ඝට්ඨනයන් මගින් පාඨකයන් සිතීමට පොළඹවා එතුලින්ම විශිෂ්ඨ අදහසක් මතුකරවීමට කතුවරයා සමත් වෙයි. .
මිනිස් ජීවිතයක් තනිකර සුදු හෝ කලු ලෙස බෙදා වෙන් කළ හැකිද? එය සැබැවින්ම අළු පැහැ නොවන්නේද? විටෙක වීරයෙක් ලෙස දකින චරිතයම දුෂ්ඨයෙකු වී අප ඉදිරියට නොපැමිණෙන්නේද? මිනිස් ජීවිතය තුළ සැඟවුනු ඒ අළු පැහැ ස්වභාවය මානුෂීය සුවඳක් සමග අප වෙත රැගෙන එන්නට “ඇගේ පුංචි රන් මාලය” නම් කෙටිකතාවෙන් කතුවරයා සමත්වෙයි. ආදරය යනු සැබෑවම පාවාදිය හැකි දෙයක් බවත්, කටුක යථාර්ථය හමුවේ මාතෘත්වය වුවද සංකල්පනාවක් පමණක් විය හැකි බවත් කතුවරයා අප වෙත ගෙනහැර දක්වයි.
මෙලෙස කෙටිකතා අටකින්, කතුවරයා අපට මිනිස් ජීවිතයේ විවිධ පැතිකඩ පෙන්වා දෙයි. රස නිශ්පත්තිය සඳහා විවිධ රූප සහ සංසිද්ධීන් යොදාගන්නා ආකාරයෙන් කතුවරයා සිය පරිණත බව විදහාලයි. ඉන්ද්රජාලික යථාර්ථවාදී ශානරය තුළ කතුවරයා දක්වන සංයමය විශිෂ්ඨය. ගතවුනු දශක කිහිපය තුල යුද්ධය සහ අනෙකුත් දේශපාලන භීෂණයන්ට මුහුණ දුන් ශ්රී ලාංකීය ජන සමාජය පිළිබඳව විශිෂ්ඨ කියවීමක් ලෙස රෙදිවැලක වැනෙන සෞන්දර්යය නම් කෘතිය නම් කල හැකිය. තවත් කාලාන්තරයක් යනතෙක් එකී දේශපාලන වියවුල්තුල වියැකීගිය මිනිසත්කමේ කම්පනයන් සංවේදී මිනිස් සිත් සතන් තුලින් අතුරුදහන් නොවන බව මෙකී නිර්මාණයන්ගෙන් අපට පැහැදිලි වෙයි. පීඩනයෙන්ද මර්ධනයෙන්ද හිරි වැටුනු ජීවිත දෙස ලේඛකයෙකු මෙන්ම සැබෑ මානවහිතවාදී සානුකම්පිත සැබෑ මිනිසෙකු ලෙස බැලීමේ හැකියාව ලක්ෂ්මන් කොඩිතුවක්කු තුල පවතී.
ලේඛකයා යනු ආශීර්වාද ලද්දෙක් නොවන බව මගේ අදහසයි. එක්තරා ආකාරයකට ශාපයකට හසුවූවෙකි.මිනිස් ජීවිතයේ අඳුරු වේදනාවන්ට මෙන්ම සමාජ අසාධාරණය කෙරෙහි වෙන අධි සංවේදීතාව ඔවුන්ගේ හදවත් වේදනාවෙන්ම පුරවන අතර එතුලින්ම මාණික්යයන් වන් නිර්මාණයන් ඔවුන් විසින් ලොවට තිළින කෙරේ. ලේඛන කලාව තුළ ලක්ෂ්මන් කොඩිතුවක්කු විසින් සදාකාලික තාරුණ්යය උරුම කරගනු ඇතැයි මගේ බලවත් විශ්වාසයයි. එසඳහා මම ඔහුට ආශීර්වාද කරමි.
අනුෂ්ක තිලකරත්න
සිනුවර සිට
24/12/2025
No comments:
Post a Comment