හිතේ තියෙන ගඟ

හිතේ තියෙන ගඟ
සොයන්නෙමි බොහෝ කල්

තුරු වදුලක සැඟව සිට
තාලයට ගලාවිත්
සිත අද්දරින් බැස යයි
ඒ හිතේ තියෙන ගඟ

නෙත නොදුටු සාංකාවෙන්
සොයමි මම හිතේ තියෙන ගඟ

නෙත අද්දරින් ගලා යයි ගඟක්
ඒ හිතේ ඇඳි ගඟ නොවේ
කොහිද ඒ හිතේ තියෙන ගඟ

මහ වැසි ඇද වැටුනු දා හැන්දෑවක
හිරුගේ අවසන් සිතුවම තවරගෙන
ගලා යයි නෙත අද්දරින් ගඟ
තාලයට සීරුවට

ඉතින් නුඹමවෙයි අද පටන්
හිතේ තියෙන ගඟ

පුංචි ගිණිකූරු වෙළෙන්දිය

පුංචි ගිණිකූරු වෙළෙන්දිය

තවමත් මගේ හිත අද්දර

හිම මිදෙන සීතලේ

අන්තිම ගිණි කූරත් දල්වා

උණුසුම් වෙන්න හැදුව

රස බොජුන් කුස් පුරවන

උණුසුම් අවන්හල් ඉදිරිපිට

ඈ සිටින්නී

හිස්වූ කුසින්

මැලවුනු වතින්

පුංචි ගිණි කූරු වෙළෙන්දිය

හිම මිදෙන සීතලේ

මැදියම් රැය තෙක්ම

ගිණිකූරු විකුණන්න හැදුව

කාමරය උණුසුම්ය

රස බොජුන් මේස මත

බැබළෙන විදුලි එළි සමග

සියල්ල සූදානම්ය

ජනේලයට එපිටින් ඈ සිටින්නී

සීතලේ ගැහෙමින්

හිස්වූ කුසින්

ඒ දෑස මහ හැර

සාදය අරඹන්න

අබිලිං මාමේ

ඉක්මනින් ගෙනැවිත් දීපං
ගම්මුන්ගෙන් ගත්ත ණය තුරුස්
අතින් වියදං කරං

පිං කං කලත්

ඒ පිං මදිලු

උඹේ ණය හිලව්වට

පිරිත් කොටු ගැහුවාට

පිං කං කලාට

බණ පදයක් ඇහුවාද

මතක ඇති කාලයක

නොදැන හිටියේ ඒකයි උඹ

බීමත් කමේ ආදීනව

උඹ ඉන්න හින්දද කොහෙද

පිචර් එක දිව්වෙත් නෑ හරියට

ගැලපෙන්නෑ ඕවා මෙහාට

සේකරත් ඇඬුවාලු අන්තිමට

අහසට වඩා ලොකු උඹේ හිත

ඊටත් වඩා ලොකු ණය කන්ද

උඹ නැති පාලුව දරාගෙනම

අතීතයෙන් ගඟ ගලා බසී තවම

අන්තිම නවාතැන

කෙනෙක් ඉඳ ගිය පසු

අන්න තව කෙනෙක් ඇවිදින්

කෙමෙන් පියවෙන නෙත් දෙස

බලා හිඳීවි සිවිලිම

අවසන් සුසුම් පොද උරා ගෙන

තව තවත් දැඩි වේවි බිත්තිය

හැකි ලෙස ඔබව රැකගනිමි

පිටත ඇති සීතලෙන්

ඉතින් පවසන්න මට ඔබේ කතාවත්

නිසසලව අසා සිටින්නෙමි

අවසානයේ කවුළුව හැර තබමි

පිටව යන්නට ඔබට

අවහිරයක් නොමැතිව

සිත්තර පෙම්වතිය

සුදු පාට කැන්වස් තලය මත
කටු සටහනින් ඇඳි
මගේ කලු සුදු රූපය
නුඹ බියපත් කරයි
නුඹ බොහෝ බිය වෙයි

පින්සලෙන් පින්සල ගෙන
නේක වර්ණ තවරා
යුහුසුලුව මතු කරන්නී
වර්ණවත් රූපයක්
දහඩිය ද හෙළමින්
තුටු වන්නී

ඉතින් මෙන්න නුඹ
බලන් කෙතරම් හැඩද දැන්
සැනසුම් සුසුමක් හෙලන්නී
කෙතරම් බියකරුද අර
කලු සුදු රූපය